Ścianki działowe

Murowanie ścian działowych to jeden z ważniejszych etapów budowy, ponieważ od tych prac zależy finalny wygląd naszego mieszkania lub domu. Dlatego też warto dołożyć wszelkich starań, aby te prace zostały wykonane zgodnie ze wszystkimi zasadami profesjonalnej sztuki budowlanej. Dzięki temu ścianki działowe zapewnią nam nie tylko niezbędną prywatność w domu, lecz także – przy odrobinie pomysłowości – mogą się stać ozdobą wnętrz.

Ścianki działowe mają za zadanie przede wszystkim dzielić przestrzeń. Ich konstrukcja nie musi być masywna, ale z pewnością powinna spełniać wszelkie wymagania dotyczące ochrony przeciwpożarowej czy zapewnienia odpowiedniej izolacji termicznej. Bardzo ważne jest również, aby chroniły przed hałasem oraz zabezpieczały wnętrze przed wilgocią. W odróżnieniu od ścian konstrukcyjnych nie podlegają tak dużym obciążeniom, muszą jednak zostać wzniesione w taki sposób, by przejmować swój ciężar oraz ewentualne obciążenia oddziałujące na jej powierzchnię typu półki czy szafki wiszące.

Wybierając materiały do budowy ścianki działowej, powinniśmy mieć na uwadze późniejsze przeznaczenie konstrukcji. Generalnie wybór tego typu materiałów w tym przypadku jest zdecydowanie szerszy niż przy budowie ścian nośnych, jednak każda opcja ma swoje wady i zalety. Najczęściej wybieramy te same materiały, które były wykorzystane przy wznoszeniu ścian konstrukcyjnych ze względu na fakt, że prace te następują po sobie. Czasami zdarza się jednak, że w wykończonym obiekcie powstaje potrzeba zmiany rozmieszczenia pomieszczeń. Wtedy najlepiej skonsultować się z konstruktorem, który podpowie optymalne rozwiązanie. 

Najczęściej wykorzystywanym materiałem do budowy ścian działowych jest cegła pełna o szerokości 12 cm. Mniej powszechne są cegły cieńsze, o szerokości 6,5 cm, ponieważ – w przeciwieństwie do pełnej cegły – w tym wypadku należy przy konstrukcji zastosować zbrojenie poziome. Ściany działowe wykonane z cegieł pełnych cechują się wysoką wytrzymałością i wysoką ochroną akustyczną, należy jednak pamiętać o ich wadze. Dlatego też należy je stawiać na wzmocnieniach stropów lub belce żelbetowej, opierającej się na ścianach nośnych. 

Aby ciężar ścian działowych był jak najmniejszy, warto stosować cegłę dziurawkę, która zmniejszy wagę ściany o 30%, jednak zredukowanie gęstości z pewnością przełoży się na pogorszenie właściwości akustycznych. Pamiętajmy również, że na takich ściankach ze względu na kanały w cegłach, trudniej będzie zawiesić ciężkie przedmioty. Ścianki działowe, bez względu na to z której cegły są wykonane, mogą stanowić efektowny element wystroju wnętrza. Wystarczy jedynie zafugować przestrzenie między cegłami, bez dodatkowego wykańczania czy tynkowania.

Kolejnym rozwiązaniem są pustaki ceramiczne. Dzięki zastosowaniu tak dużych elementów prace postępują dużo szybciej, a postawione ściany mają grubość 8,8 lub 12 cm. Wykańcza się je tynkiem, który polepsza ich właściwości. Warto pamiętać, że gdy ściany z pustaków ceramicznych oddzielają łazienkę i WC, należy dodatkowo je wyciszyć. 

Do budowy ścianek działowych równie często stosuje się beton komórkowy. Praca z bloczkami z betonu komórkowego jest szybka i bardzo wygodna. Mają one stosunkowo niewielką gęstość, co sprawia, że słabo tłumią dźwięki, dlatego też wymagają otynkowania z tradycyjnej zaprawy. Zwiększenie masy ściany przekłada się bezpośrednio na poprawę walorów akustycznych. Tego typu ściany można również wykończyć płytami gipsowo-kartonowymi z dodatkową warstwą izolacji akustycznej, jednak warto się zastanowić przy tym rozwiązaniu, gdyż wiąże się ono ze znacznym wzrostem kosztów.

Obecnie najczęstszym rozwiązaniem stosowanym do podziału przestrzeni w gotowym budynku są ściany z płyt gipsowych – lekkich i prostych w montażu, jednak zdecydowanie mniej wytrzymałych. Ze względu na uniwersalność tego materiału ściankom można nadać dowolny kształt. Jeśli chodzi o wykończenie to również jest to wdzięczny materiał, ponieważ ścianki z płyt gipsowo-kartonowych można pomalować, ułożyć na niej płytki, panele czy kamień naturalny. Pamiętajmy jednak, że ze względu na swoją lekkość i stosunkowo małą wytrzymałość na takich ściankach nie można wieszać mebli.

Coraz częściej w funkcji budulca ścian działowych wykorzystuje się również pustaki szklane, tzw. luksfery, które dotychczas stanowiły głownie element dekoracyjny. Obecnie na rynku dostępne są one w wielu ciekawych kolorach i fakturach powierzchni. Ze względu na dość duży koszt nie są one tak popularne, jak inne materiały, jednak dobrze zaprojektowane i wykonane stanowią bardzo efektowny element wnętrza. Dzięki swoim właściwościom najczęściej stawia się je tam, gdzie chcemy zapewnić sobie dopływ światła przy jednoczesnym wytłumieniu hałasu. Warto pamiętać, że do stawiania ścianek z luksfer oprócz zaprawy cementowej, wykorzystuje się dodatkowo plastikowe łączniki lub masy wypełniające spoiny. Ponadto, takie ścianki wzmacnia się prętami stalowymi umieszczonymi w spoinach.

Przed przystąpieniem do pracy należy sprawdzić, jak w projekcie został określony sposób oparcia ścian na posadzce lub stropie. W razie jakichkolwiek wątpliwości powinno się zawsze zasięgnąć porady konstruktora. Najbardziej popularny sposób łączenia ścian działowych z konstrukcyjnymi polega na wycięciu w ścianach konstrukcyjnych co najmniej 5 cm głębokości bruzd. Wszelkie nierówności są później przykrywane tynkiem. Kolejny sposób to łączenie za pomocą zakotwień w ścianie nośnej. Robi się to za pomocą płaskowników lub prętów stalowych, które powinny mocować ścianę działową w co trzeciej spoinie poziomej. Kotwienie jest konieczne w przypadku ścian, których grubość nie przekracza 6,5 cm. Oba sposoby zapewniają odpowiednią stabilność konstrukcji.

Bardzo ważne jest, aby pamiętać, że ściany działowe nie mogą się stykać ze stropem, który ugina się podczas eksploatacji obiektu. Sztywne połączenie mogłoby spowodować zbytnie obciążenie ścian, które w konsekwencji może prowadzić do ich pękania. Dlatego też styk między ścianą a stropem wypełnia się specjalną pianką, która zapewnia niezbędną szczelność, a jednocześnie amortyzuje obciążenia i nie doprowadza do odkształceń. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, aby wypełnienie było bardzo staranne, tak by uniknąć powstawania mostków termicznych! Trzeba pamiętać, że ściany działowe generalnie cechują się znacznie gorszą izolacyjnością cieplną. Jeśli stanowią jedyną barierę między pomieszczeniami ogrzewanymi a nieogrzewanymi, należy zawsze zastosować dodatkową izolację, np. z wełny mineralnej.