Coco Chanel – słynna projektantka ubrań – mawiała, że „moda przemija, styl pozostaje.” Tak też dzieje się w przypadku wnętrz, których aranżacja inspirowana jest francuską monarchią. Choć na przestrzeni lat ewoluowała, odchodząc od stylu pałacowego i podążając ku prostym formom oraz historyzmowi, wciąż zachwyca eklektycznym pięknem pozornie nieprzystających do siebie elementów.
Umiłowanie symetrii i proporcji, łączenie tradycyjnych komponentów wyróżniających klasycyzm, kryjących w sobie szyk i wytworność, z nowoczesnymi, które zwiastują innowacyjną myśl, sięganie po pastele, naturalne materiały wykończeniowe i różnorodne tkaniny, wykwintne oprawy oświetleniowe oraz ludwikowskie meble – styl, który narodził się we Francji miewa różne oblicza, a każde zachwyca niewymuszoną elegancją i wyrafinowaniem, subtelnie zdradzając osobiste preferencje mieszkańca lokum. Udajmy się zatem w inspirującą podróż po kraju, nie bez przyczyny nazywanym przez rodaków „Hexagone”, w poszukiwaniu głównych wyznaczników nurtu.
Z MIŁOŚCI DO WERSALU
Styl francuski pojawia się dziś we wnętrzach o różnym przeznaczeniu, od kuchni, przez salon, pokój dzienny, gabinet, hol, po sypialnię, nadając im przytulność i szykowność i doskonale spełniając estetyczne oczekiwania współczesnego użytkownika. Jak łatwo się domyślić, w dziedzinie aranżacji pojawił się w XVII wieku, kiedy to Francją władał król Ludwik XIV, postać wybitna pod względem osiągnięć militarnych, ale i niezwykle wrażliwa na piękno. Otóż jako miłośnik i mecenas sztuki zainicjował rozbudowanie Wersalu, na którego wystroju po dziś dzień wzorują się najwybitniejsi światowi designerzy. Przepych dekorów, bogactwo tkanin oraz lekkość w odbiorze, jaką gwarantują stonowane odcienie ścian powoduje, że prąd przetrwał lata, zyskując miano ponadczasowego.
FRANCJA MA WIELE TWARZY
Państwo, którego linię graniczną wyznaczają aż dwa morza, kipi od mnogości kultur i krajobrazów. A zatem każdy jego zakątek inaczej pachnie, smakuje i wygląda. Taki jest również styl francuski, pełen różnorodności, gwaru uliczek Paryża, wyrazistości skalistych dolin lub gór Prowansji oraz błękitu wody przy Lazurowym Wybrzeżu. Nie dziwi więc, że każdy koncept wnętrza podąża w inną stronę, zyskując miano indywidualnego i wnosząc coś nowego, a jednocześnie dotykając najwrażliwszych punktów inwestora, nie pozostawiając go obojętnym. Dzięki fuzji pozornie nieprzystających do siebie komponentów projektant-mistrz jest w stanie wykreować przestrzeń opartą na pewnym balansie między elegancją, a luzem, w której każdy dobrze się czuje. Taki zabieg uprawnia do zaliczenia stylu francuskiego do listy najbardziej pożądanych, eklektycznych nurtów zrodzonych z potrzeby eksperymentowania i dopasowywania go do aktualnych czasów, lecz posiadających solidną podstawę.
KLASYCZNA SYMETRIA
Łączenie utrwalonych w formie kanonu komponentów z nowoczesnymi skutkuje powstaniem nowej, przemyślanej jakości, która sięga do wielu źródeł. Jednym z nich jest tradycja lubująca się w ładzie i symetrii. Stąd we francuskich wnętrzach możemy odnaleźć oś kompozycyjną, wokół jakiej organizowane są meble czy dodatki, tak aby w aranżacji panowała równowaga. Nierzadko więc pojawia się w nich para stoliczków, foteli czy komód oraz krzesła w parzystej liczbie, co wprowadza poczucie harmonii i porządku. Skąpane w jasnych barwach, jakie zdobią przegrody, prezentują się dostojnie i sielsko jednocześnie, zachęcając do spoczynku oraz towarzyskiej rozmowy. Wśród bogatej palety kolorów najczęściej wybiera się złamane biele, stonowane odcienie, takie jak tajemnicze szarości, delikatne beże bądź błękity, a także pastelowe róże. Popularne wydają się być również pomalowane na jasny odcień panele czy połyskujące w słońcu tapety, które dzięki tańcowi światła i cieni tworzą dynamiczny obraz oraz wprowadzają w nierzeczywisty nastrój. Niekiedy spokojną tonację przełamuje się głębokim fioletem, soczystą czerwienią bądź szlachetnym złotem lub srebrem, bezpośrednio nawiązującymi do pałacowego klimatu, skąd styl francuski czerpie pełnymi garściami.
Jeśli pragniemy wprowadzić do naszego wnętrza odrobinę francuskiego charakteru, pokuśmy się o pokrycie jednej ze ścian tapetą ze znanym na całym świecie wzorem – adamaszkiem. Często powielają go szablony stworzone w epoce renesansu we Włoszech, Hiszpanii i Francji. Przykładem są symetryczne, botaniczne ornamenty stworzone na zamówienie króla Ludwika XVI lub motywy z granatem. Równie popularne okazują się być fleur de lys, toile de jouy bądź elementy barokowe i rokokowe.
W KRÓLEWSKIM WNĘTRZU
Rozświetlone lokum, skąpane nie tylko w promieniach słońca, to często widywany obraz, jaki maluje się przed naszymi oczyma, gdy wkraczamy w przestrzeń urządzoną we francuskim stylu. Dlatego też w tego typu aranżacjach nie może zabraknąć kryształowych, kaskadowych żyrandoli, których misternie szlifowane szkiełka mienią się, finezyjnie rzucając refleksy. Na uwagę zasługują też wszelkiego rodzaju lampy z abażurami osadzonymi na drewnianych bądź pozłacanych czy posrebrzanych podstawach, wnoszące powiew luksusu i prestiżu. Nie może również zabraknąć pękatych ceramicznych wariantów, których klosze zostały uszyte z najwyższej jakości tkanin i bogato udekorowane kamieniami. W tak doborowym towarzystwie pojawia się całe spektrum dodatków w postaci szlachetnych wazonów, luster w połyskujących oprawach, metalowych ram na zdjęcia, rzeźbionych figur czy porcelanowej zastawy. Efekt potęgują też liczne przeszklenia witryn oraz pałacowe dekoracje przedstawiające motywy roślinne, lilie, nenufary lub muszle oraz bogata w formie pałacowa sztukateria, dzięki której przebywająca we wnętrzu osoba poczuje się niczym w najznamienitszej królewskiej komnacie.
MEBLE (NIE)KONIECZNIE HISTORYCZNE
Kierunek, w jakim uda się twórca aranżacji inspirowanej Francją, zależy od jego indywidualnych zamiłowań i estetycznych preferencji. Bez względu jednak na wybór może nadać stylizacji nowoczesny bądź nawiązujący do XVIII wieku rys, lokując we wnętrzu odpowiednie umeblowanie. We współczesnych konceptach pojawiają się z reguły pojedyncze historyczne modele, które mają subtelnie wprowadzać w klimat dawnych czasów. Może to być zatem antyczna, dębowa komoda z licznymi ornamentami, lekkie konstrukcyjnie krzesło z tapicerowanym, miękkim siedziskiem, królujące w strefach wypoczynku ludwikowskie fotele bądź szezlongi. W parze z nimi spotyka się nierzadko okrągłe lub owalne stoliczki, efektowne witryny czy modele pochodzące z innych epok. Ważne, by meble posiadały obłe kształty oraz ozdobne okucia, złocenia, a także snycerkę i bezpośrednio nawiązywały do realiów lat świetności Wersalu. W połączeniu z aktualnie modnymi komponentami, noszącymi znamiona nowoczesności, tworzą niejednorodną, lecz spójną stylistycznie całość, doskonale trafiając w gust obecnego użytkownika.
Przestrzeń zaaranżowana w stylu francuskim niesie za sobą dozę nowoczesności osnutą historycznym wątkiem. Ta wyjątkowa fuzja pozornie nieprzystających do siebie elementów gwarantuje spektakularny efekt w postaci klasycznej przestrzeni z nutą współczesności, w której nawet najbardziej wybredny miłośnik piękna zaspokoi swoje estetyczne potrzeby – szczególnie, jeśli uświetni je wzorzystymi i miękkimi dywanami oraz naturalną, kamienną bądź drewnianą podłogą. Podążając zgodnie z kierunkiem własnych preferencji, wykreuje w ten sposób przytulną i mającą wiele obliczy aranżację rodem z fascynującego ludwikowskiego kraju. Warto więc udać się w podróż w głąb siebie w poszukiwaniu własnej wariacji francuskiej elegancji i wygody.