Jeżeli już zdecydujemy się na budowę ogrodu zimowego, powinniśmy go starannie zaplanować, bowiem nasz zielony salon ma stać się spełnieniem marzeń, a nie dodatkowym obciążeniem. Należy zatem, zastanowić się czego oczekujemy od naszego ogrodu zimowego, aby uniknąć rozczarowania i niespodzianek w czasie użytkowania. Podstawowe pytanie to: co chcemy uzyskać przez wybudowanie ogrodu zimowego? Architektoniczny efekt, zwiększenie powierzchni mieszkalnej, czy miejsce dla odpoczynku, a może przestrzeń na umieszczenie naszych ulubionych roślin, czy też dzięki budowie ogrodu zimowego planujemy oszczędzanie energii poprzez wykorzystanie ciepła słonecznego.
W zależności od w/w przeznaczenia, konstrukcje dzielimy na wykonane z materiałów izolowanych termicznie (przeznaczone w porze zimowej do ogrzewania) oraz bez izolacji termicznej (nieogrzewane). Z nieogrzewanych możemy korzystać tylko latem oraz podczas ciepłych dni wiosennych i jesiennych. Nieogrzewana konstrukcja pełni rolę strefy buforowej, zapobiegając wyziębianiu części ogrzewanej mieszkalnej, a w ciepłych porach zapobiega przegrzewaniu się budynku. Szkło przepuszcza krótkofalowe promieniowanie słoneczne, które następnie odbija się od podłogi oraz ścian i już jako promieniowanie długofalowe, nie może wydostać się z powrotem na zewnątrz, powodując wzrost temperatury. Wiosną i jesienią można korzystać z darmowego ciepła, które dotrze do nas z ogrodu zimowego i w ten sposób zaoszczędzić na kosztach ogrzewania.
Docelowo należy jednak pomyśleć o izolowanym ogrodzie zimowym, z ogrzewaniem, aby korzystać z niego przez cały rok. Powiększymy przy okazji nasz dom o atrakcyjną powierzchnię mieszkalną – jadalnię, pokój rekreacyjny, gdzie możemy napić się kawy bądź herbaty z przyjaciółmi, poczytać książkę, czy po prostu odpocząć. Należy tu zaznaczyć, iż warto dużą wagę przyłożyć do wyboru wykonawcy konstrukcji ogrodu zimowego, który zapewni, że będzie ona zarówno trwała jak i estetyczna oraz co jest najważniejsze – bezpieczna. Poprzez słowo bezpieczna rozumiemy, że jest do niej wykonana dokumentacja statyczna oraz obliczenia wytrzymałościowe dachu ogrodu zimowego, który musi przenieść w zależności od miejsca montażu od 90 do 190 kg/m² swojej powierzchni. Musi mieć w swojej konstrukcji rynnę, rurę spustową wody deszczowej wraz z jej odprowadzeniem oraz tak wykonany dach, który umożliwi jego bezpieczne umycie po zimie i przed porą jesienną (w tym czasie na szybach gromadzi się najwięcej liści oraz zanieczyszczeń z kominów).
Wykonawca musi zapewnić serwis zarówno gwarancyjny, jak i pogwarancyjny. Powinien wykazać się doświadczeniem w wykonywaniu i montażu takiego typu konstrukcji oraz posiadaniem odpowiedniego stażu w ich projektowaniu. Najcenniejszym atutem będzie posiadanie przez wykonawcę certyfikatów oraz autoryzacji wydanych przez dostawcę systemu, w jakim będzie wykonywany ogród zimowy. Ważne, aby były to systemy, które są zaprojektowane do wykonywania ogrodów zimowych, a nie przystosowane do tego celu, systemy do produkcji okien, drzwi lub fasad. Certyfikowani wykonawcy powinni przy większych powierzchniach, powyżej 25 m² (zgodnie z Prawem Budowlanym), dostarczyć dokumentacje statyczną ogrodu zimowego, aby klient mógł wystąpić o pozwolenie na budowę i uzyskać pisemne zezwolenie na jej realizację, a potem odbiór, przez odpowiednie organy inspekcji budowlanej.
Prawo budowlane o ogrodach zimowych
Fragment tekstu Prawa Budowlanego dotyczącego ogrodów zimowych. Art. 29. 1. Pozwolenia na budowę nie wymaga budowa:
1. obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej:
• parterowych budynków gospodarczych o powierzchni zabudowy do 35 m², przy rozpiętości konstrukcji nie większej niż 4,80 m;
• płyt do składowania obornika;
• szczelnych zbiorników na gnojówkę lub gnojowicę o pojemności do 25 m³;
• naziemnych silosów na materiały sypkie o pojemności do 30 m3 i wysokości nie większej niż 4,50 m;
• suszarni kontenerowych o powierzchni zabudowy do 21 m²;
2. (32) wolno stojących parterowych budynków gospodarczych, wiat i altan oraz przydomowych oranżerii (ogrodów zimowych) o powierzchni zabudowy do 25 m², przy czym łączna liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m² powierzchni działki;
3. indywidualnych przydomowych oczyszczalni ścieków o wydajności do 7,50 m3 na dobę;
4. (33) altan i obiektów gospodarczych na działkach w rodzinnych ogrodach działkowych o powierzchni zabudowy do 25 m² w miastach i do 35 m² poza granicami miast oraz wysokości do 5 m przy dachach stromych i do 4 m przy dachach płaskich.
Klimat ogrodu zimowego
Wybudowanie ogrodu zimowego ma na celu uzyskanie pomieszczenia o specjalnych warunkach klimatycznych. Ciepło, słońce, światło - to pojęcia pojawiające się często, klimat jako pojęcie globalne jest rzadziej spotykane. Do tego pojęcia należy również wilgotność powietrza. Może ona stwarzać problemy, jeśli nie weźmie się pod uwagę pewnych reguł przy wyposażeniu i użytkowaniu ogrodu zimowego.
Przeprowadzone badania wykazują, w jakim zakresie temperatury oraz wilgotności powietrza, odczuwamy najlepsze samopoczucie. Przykładowo- pomieszczenie o temperaturze 20°C i wilgotności powietrza od 35% do 70% (optymalna wilgotność w pomieszczeniu) - to warunki wpływające korzystnie na nasze samopoczucie. Przy 23°C temperatury w pomieszczeniu, 50% - owa wilgotność odczuwalna jest jako nieprzyjemna.
Kolejnym ważnym powodem, dla którego należy szczególnie zwracać uwagę na wilgotność powietrza w oszklonych werandach, jest gromadzenie się pary wodnej, co naturalnie przeszkadza. Wilgoć powstaje, na skutek funkcji życiowych człowieka lub jest efektem wegetacji roślin. Zwłaszcza w czasie zimnych pór roku, zaobserwować można, gdy po otworzeniu drzwi graniczących z pomieszczeniem mieszkalnym, nasycone parą powietrze natychmiast przedostaje się do wyziębionej werandy. Ilość pary wodnej, jaką może wchłonąć powietrze, zależna jest od jego temperatury. Podczas gdy napływające ciepłe powietrze mogło utrzymać w sobie wodę, to pod wpływem ochłodzenia, osiągnięta zostaje granica nasycenia (100 % wilgotności powietrza). Pod wpływem tego zjawiska zaczyna „padać deszcz” i to w najchłodniejszych zakątkach ogrodu zimowego.
Ogrzewanie ogrodu zimowego: Podłogowe, wodne i elektryczne
Jest to rozwiązanie najpopularniejsze. Pomimo tego, że na zewnątrz mróz i śnieg, podłoga jest ciepła i przyjemna w dotyku. Na posadzkach z wodnym lub elektrycznym ogrzewaniem podłogowym najlepiej sprawdza się terakota lub płyty kamienne. Atutem ogrzewania podłogowego jest jego niewidoczność oraz fakt, że ogród zimowy może być ogrzewany przez całą powierzchnię podłogi, dzięki czemu ciepło dochodzi wszędzie równomiernie.
Grzejniki kanałowe
Cieszą się popularnością, m.in. ze względu na stosunkowo niski koszt wykonania. Grzejniki kanałowe ( konwekcyjne) zasilane są poprzez istniejącą instalację grzewczą. Montuje się je w specjalnie przygotowanym kanale, poprowadzonym tuż przy wewnętrznej krawędzi szklanych ścian ogrodu. Kanał przykryty jest kratką wentylacyjną, po której można chodzić. Ogrzewanie to ma tę zaletę, że powietrze unoszące się z grzejników osusza szkło zamontowane w ścianie pionowej ogrodu i nawet przy dużej różnicy temperatur między wnętrzem konstrukcji, a temperaturą na zewnątrz, na powierzchni szyby nie osadza się para wodna.
Grzejniki ścienne
Ze względu na niską cenę zakupu i montażu, jest to rozwiązanie często stosowane, choć nie zawsze udaje się uniknąć problemów ze znalezieniem odpowiedniego miejsca dla umieszczenia grzejników. Wiesza się je na murowanej ścianie domu, do której dostawiono ogród i w tym przypadku będzie tam znacznie cieplej niż przy ścianach przeszklonych.
Klimatyzatory
Stosowane są najczęściej w celu szybkiego kontrolowania warunków termicznych we wnętrzu. Ważne jest, żeby były to klimatyzacje z możliwością chłodzenia oraz grzania powietrza. Dzięki temu klimatyzatory można stosować zarówno zimą jak i latem. Wadą takich systemów jest ich wysoka cena i kosztowna eksploatacja.