W ostatnich latach materiałem często stosowanym na warstwy wierzchnie posadzek w naszych domach stały się deski drewniane lite. Jest to materiał, który łączy w sobie zarówno piękno, jak i elegancję. Drewno jest jednak materiałem hydrofobicznym i w sposób naturalny dostosowuje swoją wilgotność do warunków otoczenia. Każdy, kto choć raz raz montował w swoim domu posadzkę w formie drewnianych litych elementów wielkowymiarowych (długich desek o szerokości ponad 100 mm) wie, co oznacza zbyt słabe podłoże w przypadku takiej instalacji . Odpowiednie przygotowanie podłoża pod montaż desek drewnianych litych, to koszt często zbliżony do zakupu desek.
Dlaczego mamy tego typu sytuację? Jedynym źródłem ujmującym w swoich zapisach parametry techniczne jastrychu cementowego wykonanego za pomocą miksokreta jest polska norma ogólnobudowlana. W normie tej jest zapis o tym, że jeśli w projekcie nie został zamieszczony konkretny wymóg co do jakości jastrychu, to należy wykonać jastrych o parametrach C12. Oznacza to niską odporność jastrychu na ściskanie, a co za tym idzie również na ścinanie. Jastrych taki nadaje się pod ceramikę lub wykładziny, ale nie pod posadzkę drewnianą, nie mówiąc tu w ogóle o posadzkach z desek drewnianych litych. W majestacie prawa, a w zasadzie bezprawia, deweloperzy masowo produkują więc jastrychy cementowe nie nadające się często do montażu posadzek z drewnianych, litych elementów wielkowymiarowych.
Zamierzając więc zastosować do swojego mieszkania posadzkę z desek litych, musimy mieć na uwadze:
•twardość warstwy wierzchniej podłoża (badanie „rysikiem”),
•równość płaszczyznową (badanie niwelatorem lub przy pomocy poziomicy),
•odpowiednią wytrzymałość na ścinanie warstwy wierzchniej (badanie urządzeniem PressoMess),
•wilgotność pozwalającą na montaż posadzki drewnianej (badanie metodą CM)
Związek Rzeczoznawców z zakresu parkieciarstwa i posadzek drewnianych wydał wytyczne co do kwestii pomiaru wytrzymałości podłoża i określił parametry konieczne do montażu różnorodnych posadzek drewnianych. Podał też sposób dokonywania pomiarów. Wybierając salon, w którym chcielibyśmy dokonać zakupu podłogi, sprawdźmy, by zatrudniał on kompetentnego pracownika, który zbada nam parametry techniczne podłoża i oceni jego przydatność pod podłogę, którą chcemy zakupić.
Poniżej przedstawiamy rekomendowany przez producenta materiałów i sprawdzony przez fachowców system wzmocnienia i wyrównania podłoża z zastosowaniem chemii koncernu UZIN.
Prawidłowy system montażu desek litych:
1.Jastrych cementowy o zbyt niskich parametrach technicznych do montażu deski litej.
2.Jastrych cementowy po przeszlifowaniu szlifierką z tarczami diamentowymi i odkurzeniu odkurzaczem przemysłowym.
3.Jastrych zagruntowany dwuskładnikowym, epoksydowym gruntem wzmacniającym podłoże PE 460, rozrzedzonym rozpuszczalnikiem VE 124 (ilość rozpuszczalnika uzależniona od struktury podłoża).
4.Druga warstwa dwuskładnikowego, epoksydowego gruntu PE 460 (koncentrat) zasypana piaskiem kwarcowym o granulacji 0,3mm-0,8mm na tzw. „pustynię”. Grunt PE 460 jest gruntem, który przy odpowiedniej aplikacji odcina wilgoć w podłożu do 5% CM. W przypadku podłoża, które ma wilgotność większą, możemy zastosować grunt PE 480, który jest w stanie odciąć nam wilgoć aż do 10% CM.
5.Wylewka samopoziomująca pod posadzki drewniane o parametrach C50 F10, NC 172 BiTurbo (masa, która po kilku godzinach od wylania nadaje się do przyklejenia na nią posadzki drewnianej). Pamiętajmy w tym miejscu, że masa samopoziomująca pod posadzkę drewnianą z desek litych, nie może mieć parametrów niższych niż C30 F6.
6.Wylewka po przeszlifowaniu szlifierką z tarczami diamentowymi i odkurzeniu odkurzaczem przemysłowym.
7.Klej dwuskładnikowy, poliuretanowy MK 92 S.
8.Mata przepinająca naprężenia z podłoża Multimoll Vlies.
9.Klej dwuskładnikowy, poliuretanowy MK 92 S.
10.Deska lita o szerokości ponad 100 mm.
Z uwagi na koszty, czasami kusi nas, by gdzieś w powyższym systemie „zaoszczędzić”. Poniżej kilka przykładów pozornych oszczędności…
•Skutki braku zeszlifowania mleczka cementowego lub „przycierki” z jastrychu.
•Zamieciona miotłą powierzchnia robót.
•Zastosowanie nieodpowiednio penetrującego gruntu.
•Podłoże o zbyt niskich parametrach wytrzymałościowych.
•Zbyt oszczędna aplikacja kleju.
•Zbyt duża wilgotność podłoża.
Starajmy się uniknąć błędów tych, które już zostały popełnione przez innych. Zaczerpnijmy korzyści z nauk jakie nam pozostawiono. Podłoże w połączeniu z deską drewnianą litą nie wybaczy nam zaniedbań i pozornych oszczędności. Pamiętajmy, że podłoga ma nam przynieść radość użytkowania, a nie rozpacz remontu.