Wybierając rodzaj pokrycia dachowego naszego domu, musimy wziąć pod uwagę szereg czynników – nie tylko estetycznych, ale przede wszystkim praktycznych. Spośród szerokiej gamy rozwiązań wybrać powinniśmy to, które najbardziej odpowiada rozmiarowi i kształtowi dachu, a także naszym oczekiwaniom względem wytrzymałości i izolacyjności.
Dachówki ceramiczne
To jedno z rozwiązań najczęściej stosowanych w Polsce. Powstają z gliny, dzięki czemu są trwałe. Z powodzeniem opierają się destruktywnemu działaniu czynników zewnętrznych. Popularność zyskały też dzięki estetycznemu wyglądowi i łatwości przeprowadzenia ewentualnych napraw. Waga takiego pokrycia jest dość duża, dlatego zanim zdecydujemy się na dachówki ceramiczne, upewnijmy się, że nasz dom posiada odpowiednio wytrzymałą więźbę dachową.
Dachówki blaszane
Dachówki blaszane – obok dachówek ceramicznych – to rodzaj pokrycia dachowego, cieszący się w naszym kraju największym uznaniem. Stanowią niewielkie obciążenie dla więźby dachowej, a przy tym są wytrzymałe i zwykle stosunkowo tanie. Najlepiej sprawdzają się na dachach o nieskomplikowanej budowie – w przypadku licznych nierówności konieczne może być zakupienie większej liczby elementów, co może znacznie podnieść koszty inwestycji. Zaletą w znacznym stopniu przykładającą się do popularności dachówek blaszanych jest szeroka gama kolorów oferowanych przez producentów.
Gont bitumiczny
Kolejnym rodzajem pokrycia dachowego jest gont bitumiczny. To dobre rozwiązanie, jeżeli zamierzamy pokryć dach zawierający wole oka, lukarny czy inne nierówności. Pasy gontu bitumicznego charakteryzują się bowiem tym, że są elastyczne, a co za tym idzie – łatwo dopasować je do nieregularnej powierzchni dachu. Zastosowanie znajdują na dachach o skosie minimum 12o. Górna granica nachylenia właściwie nie istnieje – nadadzą się nawet do pionowych partii pokrycia. W ofertach producentów znajdziemy wiele propozycji kolorystycznych oraz kształtów wcięć.
Papa
Papa to pokrycie dachowe z długą tradycją, powoli wychodzące jednak z użycia – głównie ze względu na niezbyt atrakcyjny wygląd. Papa jest jednak odporna na działanie słońca, śniegu czy mrozu, dzięki czemu służyć nam może nawet przez kilka dekad. Obecnie dostępne na rynku papy mają znacznie lepsze parametry od produktów starszej generacji – są bardziej wytrzymałe, elastyczne, stanowią lepszą izolację termiczną. W zależności od rodzaju papy, do dachu mocowana jest na lepik lub specjalny klej bitumiczny bądź poprzez samowulkanizację niewymagającą już żadnych innych mocowań.
Nylon dekarski
To nowoczesna technologia polegająca na pokryciu powierzchni dachu substancją, która po wyschnięciu tworzy szczelną i elastyczną powłokę. Ten rodzaj pokrycia dachowego jest odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne i promieniowanie ultrafioletowe. Po nałożeniu na powierzchnię dachu nie wymaga dalszych zabiegów konserwacyjnych. Doskonale nadaje się też do naprawy ubytków na dachach pokrytych papą czy blachą.
Gont drewniany
Doskonale będzie pasował do domów drewnianych i usytuowanych w naturalnym, niezurbanizowanym otoczeniu. Są to układane warstwami na powierzchni dachu drewniane deszczułki. Odpowiednim podłożem dla gontu drewnianego będzie powierzchnia o minimalnym nachyleniu 140. To ważne, gdyż na zbyt płaskim dachu zalegająca woda opadowa może doprowadzić do uszkodzenia drewna Przy nachyleniu zbliżonym do minimalnego należy zadbać o dobrą wentylację drewna. Zwykle pokrycie gontem drewnianym zbudowane jest z dwóch lub trzech warstw. Drzewo najczęściej wykorzystywane jako surowiec do produkcji gontu to dąb, modrzew, jodła, świerk czy cedr czerwony.
Wióry osikowe
Pokrycie dachowe w postaci wiórów osikowych prezentuje się bardzo atrakcyjnie, jednak zarówno jego położenie, jak i późniejsza opieka nad pokryciem są bardzo pracochłonne. Mokre wióry osikowe o długości 36 cm i szerokości od 8 do 12 cm układa się warstwami na tzw. zakładkę. Osika po wyschnięciu nie wchłania wody, co stanowi istotną zaletę tego pokrycia. Taki dach powinien służyć nam nawet do 40 lat, jednak wymaga stałej opieki –regularnego impregnowania i rozprowadzania środków przeciwko owadom, grzybom itd. Struktura pokrycia z wiórów pozwala łatwo rozprowadzić je po dachach z lukarnami i załomami. Gotowe pokrycie niewątpliwie cieszy oko, ale aby utrzymać zadowalający efekt, potrzeba wiele czasu i uwagi.
Dranica
Do wykonania dranicy najczęściej używa się desek z jodły lub sosny. Pokrycie takie składa się z desek o długości od 100 do 300 cm, szerokości około 20 cm i grubości 2-3 cm. Dranicę układa się tak, by około 5 cm deski z warstwy górnej zachodziło na warstwę dolną. Kiedy drewno wysycha, w wyniku naturalnego wypaczania się, uszczelnia pokrycie.
Strzecha
Dawniej, w czasach świetności słomianych strzech, używano słomy żytniej, wcześniej dokładnie oczyszczając ją z ziaren. Specjalnie uformowane snopy układano jeden na drugim, tworząc warstwy. Dziś nie wykonuje się już pokryć dachowych ze słomy. Spowodowane jest to faktem, iż budowa współcześnie uprawianych łodyg zbóż nie pozwala na skonstruowanie trwałego, dobrze spełniającego swoje funkcje pokrycia. Tradycję budowy strzech kontynuuje się jednak, używając specjalnych gatunków trzciny. Trzcinowe pokrycie doskonale izoluje ciepło i różnego rodzaju dźwięki, a dodatkowo charakteryzuje się wysoką wodoszczelnością. Trzcina to surowiec niezwykle trwały – zrobione z niej pokrycia mogą pełnić swoją rolę nawet przez sto lat. Trzcinowa strzecha nie wymaga częstych zabiegów konserwacyjnych. Wystarczy raz na jakiś czas oczyścić ją grabiami z mchu.
Łupek
To naturalna skała osadowa, z powodzeniem wykorzystywana w budownictwie od setek lat. Dawniej pokrywano dachy odłupanymi fragmentami skały o nieregularnych kształtach, jednak obecnie poddaje się je obróbce, nadając pożądaną formę. Oczywistą zaletą łupkowego dachu jest jego trwałość. Dachy kryte łupkiem mają bardzo oryginalny wygląd, jednak z racji, że w Polsce jest niewielu specjalistów potrafiących wykonać takie pokrycie, łupek funkcjonuje na zasadzie luksusowego produktu.
Zielony dach
Ten rodzaj pokrycia dachowego to nic innego jak dach pokryty żywą roślinnością. Konstrukcja takiego dachu nie jest jednak już tak prosta, jak jego definicja. Na zielony dach składa się bowiem kilka warstw (hydroizolacyjna, termoizolacyjna, zabezpieczająca, drenująca, filtrująca i roślinna), a każda z nich pełni funkcję niezbędną do istnienia konstrukcji. Za tym skomplikowanym i wymagającym systemem idzie jednak szereg trudnych do przecenienia zalet. O takich korzyściach jak produkcja tlenu i pochłanianie gazów nie trzeba nikogo przekonywać. Ponadto zielony dach doskonale izoluje, a także pochłania wodę deszczową.