Mieszkanie znajduje się w Warszawie, na starym Mokotowie, w kamienicy wybudowanej w 1954 roku. Klasyczny układ funkcjonalny wnętrza z lat 50 tych oraz wysokie na 280 cm pomieszczenia wymagały funkcjonalnej aranżacji, która zapewni wygodę i przyjemność mieszkania.
Poprzedni właściciel mieszkania przygotował wnętrze w sposób bardzo intrygujący, co dla aktualnego właściciela - Grzegorza - stało się pretekstem do jego zakupu i niebanalnego pomysłu na aranżację. Z pomocą pracowni Widawscy Studio Architektury powstała fascynująca przestrzeń zainspirowana wzornictwem z lat 60-tych oraz skandynawskim minimalizmem.
Architekci zdecydowali się pozostawić we wnętrzu starą, drewnianą podłogę pomalowaną na biało, która jest klasyką stylu skandynawskiego. Doskonale powiększa optycznie przestrzeń i wprowadza do niego dużo światła. Zachowano również niebanalną kolorystykę sypialni i pokoju dziennego oraz ciemne barwy łazienki i toalety.
Wchodząc do mieszkania, znajdujemy się bezpośrednio w kuchni połączonej z jadalnią. Architekci postanowili wyodrębnić z niej "mini wnętrze", tworząc wydzieloną optycznie strefę wejściową z zamykanymi szafkami na obuwie oraz wieszakiem na okrycia wierzchnie. Strefę tę oddzielają od kuchni przesuwne, ażurowe, białe panele. Na ścianach znajdują się płyty betonowe oraz lustro. Dzięki zastosowaniu lustra na belce sufitowej wnętrze zyskało na przestronności i lekkości.
Kolorystyka kuchni i jadalni nawiązuje do wzornictwa z lat 60-tych. Opiera się na dwóch głównych barwach: pomarańczowej i żółtej, których tłem jest biel skontrastowana z czernią. Silnym akcentem wnętrza jest kwiatowy wzór namalowany na suficie, zainspirowany wzornictwem fińskiej marki Marimekko. W nawiązaniu do niego architekci zdecydowali się na żółte szafki kuchenne, wykończone czarnym kamiennym blatem. Na ścianie obok stołu zachowano oryginalną, czerwoną cegłę. Bezpośrednio z kuchni wchodzimy do salonu oraz sypialni, które także są ze sobą połączone dwuskrzydłowymi drzwiami.
Kolorystyka pokoju dziennego to dwa przeciwieństwa: pobudzający pomarańczowy oraz uspokajający oliwkowy. Dzięki takiemu zestawieniu powstało ciekawe, energetyczne tło dla aranżacji wnętrza.
Przestrzeń pokoju łączy ze sobą dwie funkcje: wypoczynkową - z wygodną sofą i fotelami - oraz gabinetową o charakterze roboczego atelier. Lekka konstrukcja biurka ze szklanym blatem dyskretnie wkomponowuje się w przestrzeń pokoju. Ściana wokół drzwi wejściowych z kuchni została zabudowana nieregularnym regałem w kolorze białym. Architekci wykorzystali również istniejącą szafę w ścianie, adaptując ją na regał z dokumentami i książkami.
Całość zabudowy meblowej spaja ściana w kolorze czarnym, będąca doskonałym tłem dla kompozycji książek i płyt.
Oryginalna kolorystyka sypialni, w której połączono kolor gorzkiej czekolady i czerwieni, nadaje jej wyjątkowego charakteru. W centralnym punkcie wnętrza, na tle ciemnej ściany, znajduje się łóżko. Jego forma nawiązuje do wzornictwa z lat 60-tych. Stoliki nocne po obu stronach łóżka architekci zastąpili posiadanymi przez właściciela fotelami z lat 60-tych. Funkcję szaf pełnią białe kostki zawieszone na ścianach, nadające wnętrzu lekkości. Przed łóżkiem, na wprost okna z balkonem, ustawiono leżankę zwaną " maszyną relaksu" zaprojektowaną przez Le Corbusier'a.
Łazienka oraz WC zostały wyłożone czarną mozaiką. Wnętrza tych pomieszczeń nie straciły przestrzeni pomimo ciemnego koloru. Mozaika poprawiła proporcje wnętrz i nadała im przestronności.
W łazience architekci zamiast tradycyjnej szafki pod umywalkę zaproponowali unikatową, drewnianą komodę w kolorowe pasy, która nie tylko zaskakuje zastosowaniem i przyciąga wzrok, ale również swą barwną kolorystyką doskonale przełamuje ciemny ton czarnej mozaiki. We wnęce na jednej ze ścian toalety architekci zaproponowali w formie dowcipu intrygującą "instalację" z czarnych dłoni wyłaniających się ze ściany.
Wnętrza zaaranżowane przez architektów stanowią odważne i intrygujące połączenie nowoczesności z akcentami dekoracyjnymi sprzed pięciu dekad. Detale podtrzymujące pamięć o długiej historii budynku oraz styl lat 60-tych odnalazły dla siebie godne miejsce pośród współczesnych form i awangardowej kolorystyki.
