Lifestyle

Hobby

Gra oszustów

Tekst Łukasz Nowosielski

2014-03-12
Gra oszustów

Poker – jedna z najpopularniejszych gier na świecie, swoją historią sięga tysiąca lat. Jego popularność sięgała wówczas nawet Egiptu i Chin, a obecnie cieszy się uznaniem niemal na całym świecie. Przez setki lat nieustannie ewoluował, przybierał różne formy i warianty, niezmiennie dostarczając graczom zabawy i silnych emocji.

Korzeni znanego w obecnej formie pokera upatruje się w powstałej w szesnastowiecznej Hiszpanii grze zwanej primero. We Francji zdobyła popularność pod nazwą porque, w Niemczech zaś – pochen. Niektórzy badacze są zdania, że poker wykształcił się z hinduskiej gry ganjifa, inni zaś, że perskiej, nazywanej as nas. Poker odrodził się w Stanach Zjednoczonych, zyskując tam drugie życie. Mimo nienajlepszej opinii, stawał się coraz popularniejszą formą rozrywki, zyskując miano „gry oszustów”. Gra ta wypełniała czas załogantom statków kursujących przez rzekę Missisipi. To właśnie tam nastąpiła silna ewolucja pokera, która doprowadziła go do obecnie znanej formy i wykształciła współczesne zasady tej gry. Posługiwano się wtedy talią składającą się z dwudziestu kart, od dziesiątek do asów. Następnie wprowadzono odmianę rozgrywaną na pięćdziesięciu dwóch kartach, a wraz z nią nowe układy i odmiany gry, na przykład poker dobierany czy otwarty.

 

Poker – jedna z najpopularniejszych gier na świecie, swoją historią sięga tysiąca lat. Jego popularność sięgała wówczas nawet Egiptu i Chin, a obecnie cieszy się uznaniem niemal na całym świecie. Przez setki lat nieustannie ewoluował, przybierał różne formy i warianty, niezmiennie dostarczając graczom zabawy i silnych emocji.  Korzeni znanego w obecnej formie pokera upatruje się w powstałej w szesnastowiecznej Hiszpanii grze zwanej primero. We Francji zdobyła popularność pod nazwą porque, w Niemczech zaś – pochen. Niektórzy badacze są zdania, że poker wykształcił się z hinduskiej gry ganjifa, inni zaś, że perskiej, nazywanej as nas. Poker odrodził się w Stanach Zjednoczonych, zyskując tam drugie życie. Mimo nienajlepszej opinii, stawał się coraz popularniejszą formą rozrywki, zyskując miano „gry oszustów”. Gra ta wypełniała czas załogantom statków kursujących przez rzekę Missisipi. To właśnie tam nastąpiła silna ewolucja pokera, która doprowadziła go do obecnie znanej formy i wykształciła współczesne zasady tej gry. Posługiwano się wtedy talią składającą się z dwudziestu kart, od dziesiątek do asów. Następnie wprowadzono odmianę rozgrywaną na pięćdziesięciu dwóch kartach, a wraz z nią nowe układy i odmiany gry, na przykład poker dobierany czy otwarty. Zła sława pokera na długie lata zakorzeniła się w opinii publicznej za sprawą całej otoczki towarzyszącej rozgrywkom w czasach „Dzikiego Zachodu”. Mężowie wymykający się nocą z domów, by pośród dymu papierosowego i oparów alkoholu przegrywać w karty rodziny majątek, nierzadko rozstrzygając konflikty „w samo południe” za pomocą rewolwerów – tak kojarzył się wówczas poker. Drugim czynnikiem była nagminna, nieposkromiona szulerka. Proceder ten sprawiał, że niemal każdego dnia z saloonu wracali do domu naiwni gracze, którym podstępem odebrano wszystkie pieniądze. Rozwój hazardu pociągnął natomiast za sobą nielegalny handel alkoholem oraz prostytucję.  Gorączka Złota w Kalifornii okazała się idealnym czasem dla rozwoju pokera. W roku 1872 natomiast ambasador Stanów Zjednoczonych w Wielkiej Brytanii sformułował oficjalne zasady pokera dobieranego. Kilka lat później świat podbiła do dziś najpopularniejsza odmiana pokera – Texas Hold’em.  Na początku dwudziestego wieku kontrowersje w kwestii karcianych gier hazardowych przybrały na sile. W roku 1910 władze stanu Nevada zakazały gier hazardowych, za które uznawano pokera. Generalny prokurator Kalifornii uznał natomiast, iż Texas Hold’em za grę, której prawo dotyczące hazardu nie powinno obejmować. Odmiana ta w jego opinii charakteryzowała się przebiegiem rozgrywki, o której wyniku nie decydowało szczęście gracza, ale jego doświadczenie i umiejętności. Poker jest w istocie grą, w której szczęście odgrywa tylko niewielką rolę. W rękach gracza leży natomiast cała strategiczna część rozgrywki. Jakie kombinacje kart rozgrywać? Kiedy spasować układ? Te i wiele innych kwestii pozostają decyzją uczestnika gry, jego działania przynoszą zaś pozytywny skutek wtedy, gdy są podyktowane doświadczeniem oraz logiczną analizą sytuacji na stole. Ponad to kluczową sprawą, nierzadko mającą wpływ na wynik rozgrywki, jest blef. To umiejętność zwodzenia przeciwników i dezorientowania ich. Niektórzy pokerzyści uważają wręcz, że bez blefu nie można wygrać. Specjaliści prześcigają się w konstruowaniu teorii będących przepisem na blef idealny. Sformułowano nawet wzór matematyczny, za pomocą którego obliczyć można procent prawdopodobieństwa powodzenia blefu w danym rozdaniu. Wszystko jednak sprowadza się do znajomości ludzkiej psychiki i umiejętności analizowania sytuacji. Na celu ma natomiast wyprowadzenie przeciwnika w pole, przekonanie go do tego, że mamy inny układ kart niż w rzeczywistości i skłonienia go tym samym do błędnych decyzji, zapewniających nam wygraną.  W Polsce jeszcze do niedawna najczęściej rozgrywanym typem był poker pięciokartowy dobierany. W ostatnim czasie stracił jednak znacznie stracił na popularności na rzecz rodzaju Texas Hold’em. Kasyna natomiast, choć dawniej powszechne, dziś nabierają charakteru miejsc dostępnych tylko dla finansowej elity. Dzieje się tak w dużej mierze z powodu szybko rosnącej popularności serwisów internetowych, oferujących możliwość rozgrywki zarówno za wirtualną walutę, jak i za gotówkę.  Poker nieustannie wzbudza wiele kontrowersji. Wciąż trwają debaty na temat tego, czym właściwie jest – niebezpiecznym, uzależniającym hazardem, czy grą zasługującą na miano dyscypliny sportowej, czy wręcz olimpijskiej.

 

Zła sława pokera na długie lata zakorzeniła się w opinii publicznej za sprawą całej otoczki towarzyszącej rozgrywkom w czasach „Dzikiego Zachodu”. Mężowie wymykający się nocą z domów, by pośród dymu papierosowego i oparów alkoholu przegrywać w karty rodziny majątek, nierzadko rozstrzygając konflikty „w samo południe” za pomocą rewolwerów – tak kojarzył się wówczas poker. Drugim czynnikiem była nagminna, nieposkromiona szulerka. Proceder ten sprawiał, że niemal każdego dnia z saloonu wracali do domu naiwni gracze, którym podstępem odebrano wszystkie pieniądze. Rozwój hazardu pociągnął natomiast za sobą nielegalny handel alkoholem oraz prostytucję.

Gorączka Złota w Kalifornii okazała się idealnym czasem dla rozwoju pokera. W roku 1872 natomiast ambasador Stanów Zjednoczonych w Wielkiej Brytanii sformułował oficjalne zasady pokera dobieranego. Kilka lat później świat podbiła do dziś najpopularniejsza odmiana pokera – Texas Hold’em.

 

Na początku dwudziestego wieku kontrowersje w kwestii karcianych gier hazardowych przybrały na sile.

 

Na początku dwudziestego wieku kontrowersje w kwestii karcianych gier hazardowych przybrały na sile. W roku 1910 władze stanu Nevada zakazały gier hazardowych, za które uznawano pokera. Generalny prokurator Kalifornii uznał natomiast, iż Texas Hold’em za grę, której prawo dotyczące hazardu nie powinno obejmować. Odmiana ta w jego opinii charakteryzowała się przebiegiem rozgrywki, o której wyniku nie decydowało szczęście gracza, ale jego doświadczenie i umiejętności. Poker jest w istocie grą, w której szczęście odgrywa tylko niewielką rolę. W rękach gracza leży natomiast cała strategiczna część rozgrywki. Jakie kombinacje kart rozgrywać? Kiedy spasować układ? Te i wiele innych kwestii pozostają decyzją uczestnika gry, jego działania przynoszą zaś pozytywny skutek wtedy, gdy są podyktowane doświadczeniem oraz logiczną analizą sytuacji na stole. Ponad to kluczową sprawą, nierzadko mającą wpływ na wynik rozgrywki, jest blef. To umiejętność zwodzenia przeciwników i dezorientowania ich. Niektórzy pokerzyści uważają wręcz, że bez blefu nie można wygrać. Specjaliści prześcigają się w konstruowaniu teorii będących przepisem na blef idealny. Sformułowano nawet wzór matematyczny, za pomocą którego obliczyć można procent prawdopodobieństwa powodzenia blefu w danym rozdaniu. Wszystko jednak sprowadza się do znajomości ludzkiej psychiki i umiejętności analizowania sytuacji. Na celu ma natomiast wyprowadzenie przeciwnika w pole, przekonanie go do tego, że mamy inny układ kart niż w rzeczywistości i skłonienia go tym samym do błędnych decyzji, zapewniających nam wygraną.

W Polsce jeszcze do niedawna najczęściej rozgrywanym typem był poker pięciokartowy dobierany. W ostatnim czasie stracił jednak znacznie stracił na popularności na rzecz rodzaju Texas Hold’em. Kasyna natomiast, choć dawniej powszechne,

dziś nabierają charakteru miejsc dostępnych tylko dla finansowej elity. Dzieje się tak w dużej mierze z powodu szybko rosnącej popularności serwisów internetowych, oferujących możliwość rozgrywki zarówno za wirtualną walutę, jak i za gotówkę.

Poker nieustannie wzbudza wiele kontrowersji. Wciąż trwają debaty na temat tego, czym właściwie jest – niebezpiecznym, uzależniającym hazardem, czy grą zasługującą na miano dyscypliny sportowej, czy wręcz olimpijskiej.